Haute cuture – historia wysokiego krawiectwa

Moda wysoka, gdzie większość elementów wykonywana jest ręcznie z jakościowo najlepszego materiału.  Haute cuture stanęło w opozycji do prèt-â- porter ( sektor ten oferuje odzież szytą masowo. )

Czas na trochę dat.

Końcówka XVIII wieku. Prekursorką tworzenia mody w duchu haute couture była Rose Bertin, żyjąca w latach 1747-1813. Rose otworzyła dom mody Le Grand Mogol w 1770 roku i dzięki rekomendacji ze strony królowej Marii Antoniny zaczęła lansować trendy w zakresie garderoby przeznaczonej dla dam dworu. W ten sposób, wielka osobowość francuska otrzymała tytuł Ministra Mody. Rose była odpowiedzialna za lansowanie wpływowych trendów wśród krawiectwa wyższych lotów. Za okresu rządów Napoleona III Paryż zyskał miano oświeconego miasta i to tutaj przyjeżdżali utalentowani artyści. Wśród nich był Charles Frederick Worth, z pochodzenia Anglik. Pragnął rewolucjonizować modę swoją innowacją.  Wokół swojego atelier stworzył niesamowitą otoczkę. Klientki obowiązywała masa przymiarek. Dom mody stał się miejscem rozrywki dla kobiet z wyższych sfer. Przychodziły napić się szampana, poplotkować, no i oczywiście zostawić sporą sumę pieniędzy. Ponadto, Charles Frederick Worth zaczął prezentować ubrania na modelkach, wszywał metkę ze swoim nazwiskiem oraz reklamował projekty w gazetach. Jego pozycja rosła, aż w końcu stal się dyktatorem mody, sprawującym władzę nad tym co modne, a co nie.

Prawo do tytułowania się domem mody, który tworzy kolekcje w duchu haute couture przyznaje instytucja Chambre Sindicale. Poza spełnieniem warunków formalnych, m.in. posiadania atelier w Paryżu i zatrudnianie w nim ponad 20 osób, kolekcja ma składać się z minimum 50 projektów dziennych i wieczorowych szytych na miarę. Do stworzenia strojów potrzebne są luksusowe tkaniny, klejnoty, a o całości decyduje kunszt wykonania. Nie mogłabym wspomnieć o roku 1947 i słynnym new looku Diora. Projektant zaprezentował przełomowe podejście do kobiecej sylwetki, dał nam życiodajną energię tchniętą w krawiectwo. Lata 60 przyniosły czarne chmury dla tego działu mody. To wszystko za sprawą rosnącego w siłę modelu masowego i modzie szybkiej. Rozpoczęły się problemy finansowe spowodowane fast fashion i większość domów mody nie była w stanie sprostać wymaganiom od cuture. Tak też diametralnie spadła liczba klientów oraz liczba domów mody zajmująca się wysokim krawiectwem. ( na przełomie 30 lat z 106 do 19!!! )

Czas na crème de la crème – pokazy mody. Odbywają się one w styczniu oraz lipcu w Paryżu. ( Wyjątkiem jest Fendi oraz Dolce Gabana prezentujący kolekcje we Włoszech.

Pokazy to głównie demonstracja siły domu mody, wyżycie twórcze projektanta, który prezentuje całe spektrum swoich możliwości. Teatralne scenografie, bujne dodatki oraz muzyka tworzą spektakl modowy, który bezwątpienia można nazwać sztuką.

Przypomnę kilka pozycji.

W 1997 ,,złoty run’’ Alexandra Mcquenna dla givenci robi furorę na całym świecie. Teatralny kunszt, ekstrawaganckie dodatki ( zwłaszcza nakrycia głowy )

Channel na czele z Karlem Legerfeldem w 2014 w scenografii supermarketu prezentuje bardziej sportowe projekty. Miejsce obrazuje nam, iż   moda obecnie jest  na wyciągnięcie ręki. Modelki w trakcie pokazu robiły zakupy.

2016 na 90 rocznicę istnienia Fendi, dom mody organizuje pokaz w fontannie Di Trevi. Modelki szły po wodzie, a nazwa pokazu  ,,legendy i baśnie’’ oddaje odczucia co do oglądania:  piękna muzyka, kunsztowne kreacje i sceneria w Rzymie… Czego chcieć więcej.

Te pokazy to pożywka dla wyobraźni. Moim zdaniem haute couture to wręcz bastion kunsztu i najwyższej jakości, pokazujący, że moda to definitywnie więcej, niż po prostu ubrania, które nosimy na co dzień.